Zomervoer - EXTRA
- sienwerelts
- 12 sep 2022
- 12 minuten om te lezen
Doorheen het schooljaar blijven mijn boeken vaak liggen. Ook al ben ik een echte boekenwurm, ik kom er niet toe. Tijdens rustige en vooral vakantieperiodes, haalt mijn boekenliefde die achterstand altijd in. Deze zomer heb ik ook verschillende boeken gelezen. Zo kwam ik ook verschillende pareltjes tegen die ik graag met jullie wil delen.
Ook de geplande uitjes worden steevast uitgesteld naar de zomer. De leukste activiteiten voor jouw klas en jou kan je hier dan ook terugvinden!

Boeken
Je fluistert in mijn oor - Diane Broeckhoven
Het verhaal van de 23-jarige spring ināt veld Julie Van Espen is volgens mij, bij het grote publiek bekend. Jammer genoeg is voornamelijk het vreselijke einde van haar veel te korte leven, gekend. Op zaterdag 4 mei 2019 fietste Julie naar haar vriendinnen in Antwerpen voor een gezellig etentje. Ze zou er nooit aankomen.Op het fietspad, bij de brug aan het Albertkanaal werd ze vermoord door een donker individu dat haar licht voor eeuwig doofde.

Veel van mijn vriendinnen gingen ten tijde van de verdwijning en moord naar school in Antwerpen. Haar verdwijning en dood greep niet alleen mij, maar ook duizenden anderen aan. Julie werd zo het toonbeeld in de strijd tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag. Toen ik hoorde dat er een boek uitkwam over Julie Van Espen moest en zou ik dit lezen. Julies manier van leven inspireerde mij en dat de opbrengst van het boek naar PUNT.vzw, een advies- en informatiecentrum voor seksueel grensoverschrijdend gedrag, ging was nog extra mooi meegenomen. De recensies liegen er niet om, het is een enorm aangrijpend verhaal. Het is een prachtig eerbetoon van moeder aan dochter. Het pakkende verhaal laat je niet los, het vertelt het levensverhaal van Julie: die nog zoveel plannen had, voor iedereen het beste wou, het lichtpunt was in zovele levens, maar op het verkeerde moment op de verkeerde plaats was.
Ook al is het een zeer droevig verhaal, toch weet auteur Diane Broeckhoven een enorm positieve noot aan het boek te geven. De auteur heeft het verhaal van de moeder van Julie verwerkt tot een mooi boek dat je in één ruk uitleest. Ik kon en wou het boek niet wegleggen, ik wou meer en meer weten en steeds meer geïnspireerd raken door Julies levensstijl. Bereid je als lezer voor op een aangrijpend verhaal dat nog enkele dagen door je hoofd blijft zinderen, je wordt er letterlijk stil van.
Het boek maakt geen woorden vuil aan de moordenaar, maar goed ook. Want die verdient geen aandacht.
Toepassing klaspraktijk
Als toekomstig leerkracht zag ik veel mogelijkheden in dit boek. Het toont een prachtige manier van leven. Dankbaarheid en genieten van de kleine dingen staan centraal. Voor leerlingen kan het ook leerrijk zijn om te ontdekken waar de pijnpunten van het Belgisch justitiesysteem ligt. Bovendien kan je als leerkracht (in een veilige omgeving) ook de dialoog aangaan om over grensoverschrijdend gedrag te praten.
Tip: ik beveel dit boek niet aan voor de eerste en tweede graad omdat de gebeurtenissen best zwaar zijn om te vatten. Ook het klasgesprek rond het boek kan voor hen mogelijks nog wat te zwaar zijn. Natuurlijk kent iedere leerkracht zijn klas het best, dus als je voelt dat jouw klas dit aankan en hiervoor openstaat, toon dan zeker dat je een veilige haven bent voor je leerlingen door dit boek aan te raden en erover in dialoog te gaan.
Gedichtenbundel 1994
Mijn eerste dichtbundel ooit! Vol enthousiasme en verwachtingen begon ik te lezen. Ik wou geĆÆnspireerd worden door de vele gedichten.
Jammer genoeg is dit niet gebeurd. De gedichten lagen mij niet, natuurlijk is dat pure smaak. Wie weet vinden jullie (en jouw leerlingen) het boekje geweldig!

Toepassing klaspraktijk
Desondanks mijn teleurstelling wil ik jullie het boekje wel aanraden. Het is immers ideaal om in te zetten tijdens de lessen Nederlands. Er staan een heleboel gedichten in. Zo kan jij je leerlingen laten kennismaken met allerlei verschillende soorten van gedichten. Je kan over verschillende gedichten in dialoog treden en nagaan of verschillende leerlingen het anders interpreteren. Door het groot aantal gedichten kan je de leerlingen ook zelf een gedicht laten analyseren en verschillende analyses met elkaar bespreken. Misschien vonden ze hun eigen gedicht moeilijk, maar kunnen ze de elementen veel makkelijker uit een ander gedicht halen. De dichterlijke vrijheid is ook enorm aanwezig in dit boekje, perfect om dit begrip uit te leggen aan jouw leerlingen. Kortom is het een boekje dat jouw poƫzielessen kan verrijken. De absolute meerwaarde van deze dichtbundel vind ik het Oudnederlands. In verschillende gedichten wordt er nog Oudnederlands gebruikt. Je kan het dus ook gebruiken om de evolutie en veranderingen van onze taal aan te tonen.
Wat wij zagen - Hanna Bervoets
Wie af en toe al eens een boek kocht bij Standaard Boekhandel zal ooit al eens een gratis boekje hebben ontvangen bij hun aankoop. Als trouwe Standaard Boekhandelsponsor heb ik al vaker dergelijke boekjes gekregen. Meestal lees ik dan de flaptekst en denk ik: rommel. Met als gevolg dat de boekjes allemaal mooi in mijn kast blijven staan tot ik eens grote kuis houd.

Onlangs was het weer zo ver. Het dunne boekje āWat wij zagenā zat als boekenweekgeschenk bij een van mijn aankopen. Ditmaal sprak de flaptekst mij echter wel aan. Toch bleef het boekje ook zeer lang gewoon in mijn boekenkast staan. Deze zomer mocht het dan, na vele maanden, mijn boekenkast verlaten om gelezen te worden.
Wanneer Kayleigh in de financiƫle problemen raakt, solliciteert ze naar een baan als 'content moderator' voor een online platform waarvan ze de naam niet mag noemen. Haar taak: beoordelen welke aanstootgevende filmpjes, foto's en tirades moeten worden verwijderd. Het werk is zwaar. Kayleigh en haar collega's zien gruwelijke dingen voorbijkomen, en de richtlijnen van het platform zijn vaak onnavolgbaar. Toch voelt Kayleigh zich op haar plek, binnen het moderatorenteam vindt ze broederschap. En als Kayleigh verliefd wordt op haar collega Sigrid lacht de toekomst hen toe. Of lijkt dat maar zo? Wat wij zagen is een verhaal over wie of wat ons wereldbeeld bepaalt. - flaptekst
Als marketeer prikkelde de inhoud van het boek me en toen al mijn boeken op waren, kwam het boekje toch van mijn boekenplank. Het is een zeer dun boekje met minder dan 100 bladzijden, waardoor ik het in een mum van tijd had uitgelezen. Toch wist het boek mij niet meteen te overtuigen. In feite is het boek ƩƩn lange brief aan een advocaat. In die brief legt het hoofdpersonage, Kayleigh, uit waarom ze wegging bij Hexa. De brief is echter met momenten zeer langdradig en wijkt naar mijn mening soms te ver af van zijn doel.
Ik ben echter wel volledig fan van het thema. Het verhaal behandelt een zeer actueel thema. Voor jongeren is dit de ideale manier om kennis te maken met de achterzijde van sociale media. Het verhaal verheldert hoe bepaalde wereldbeelden tot stand komen door middel van informatieverstrekking- en censuur. Zeker nu met de oorlog tussen OekraĆÆne en Rusland, is het boek interessant voor jongeren. Zo leren zij dat in bepaalde landen bepaalde zaken niet worden getolereerd op sociale media, terwijl dit bij ons wel kan.
Toepassing klaspraktijk
Zoals ik hierboven al aanhaalde zijn er heel veel mogelijkheden voor de klaspraktijk. Een pluspunt van dit boek is dat het zeer dun is. Jongeren die niet graag lezen, kunnen zo hun boekenangst overwinnen. Het beperkt aantal paginaās gaat hen eerder aanmoedigen dan afschrikken. Bovendien is het thema geschikt om een klasgesprek rond op te bouwen. Het gaat de leerlingen ook aan het denken zetten, waardoor ze met een andere blik naar sociale media kijken.
Het hoofdpersonage in dit boek is niet heteroseksueel. Dit geeft het boek extra kracht. Kayleigh is lesbisch en valt dus op vrouwen. Opnieuw een thema waar een klasgesprek over georganiseerd kan worden. Belangrijk hierbij is om een veilige sfeer te creƫren binnen de klas en als dit niet kan, zou ik het klasgesprek even uitstellen tot er wel een veilig klimaat is.
Hanna Bervoets gebruikt ook verschillende metaforen. Perfect om de leerlingen kennis te laten maken met dit begrip. Er zijn zeer duidelijke metaforen aanwezig, maar er worden ook enkele metaforen gebruikt waar je als lezer even verder moet voor nadenken.
"We lieten ons scheiden als twee taarthelften, het mes sneed ons precies maar voorzichtig van elkaar opdat er geen marsepeinen roosjes werden geraakt." - voorbeeld metafoor
āEn inmiddels zijn herinneringen aan onze laatste weken, en aan de weken daarvoor ook misschien, als het stuk pyriet op de boekenkast van mijn tante Meredith. Onder de meest gunstige omstandigheden lijkt dat ding een heuse klomp goud, maar dimmen de lampen dan kleurt het stuk zilverachtig blauw en ga je er 's nachts recht voor staan dan kijk je naar een zwarte, ogenschijnlijk verkoolde homp.ā - voorbeeld metafoor
Door dit boek te gebruiken in jouw les, kan je de leerlingen ook nog een andere wijze les meegeven: namelijk dat gratis niet gelijk is aan rommel. Vroeger had ik dit mogelijks wel eens gedacht, maar dit boek is het tastbare bewijs dat gratis ook goed kan zijn.
Mijn status is positief: een dagboek in zwart-wit - Annemie Struyf en Lieve Blancquaert
In een klein hoekje stond het boek, te wachten op iemand die het eruit zou nemen. En die persoon was ik. Wie mijn blog al een tijdje volgt weet dat ik een hekel heb aan chaos. De boekenafdeling van een tweedehandswinkel is een heuse beproeving voor mij. Vaak wandel ik er eens door en de boeken die mijn aandacht trekken, neem ik eruit om te bekijken. (En vaak weer terug te zetten omdat het toch niet mijn ding is.)

Wonder boven wonder trok het boek, met een zwarte kaft, helemaal verscholen in het hoekje van het boekenrek, mijn aandacht. Hoe het boek daar stond, leek het wel alsof het boek zich schaamde en door niemand gevonden of gelezen wou worden.
"Het begon nochtans met een eenvoudig idee. Een fotoboek over gewone mensen, in Europa en Afrika, allemaal seropositief. Lieve zou de foto's maken, ik de onderschriften. Maar de foto's werden beelden en de teksten verhalen. En voor we het goed en wel beseften, verzeilden we in Kenia bij Achieng, een 36-jarige vrouw die hiv niet als een straf maar als haar opdracht ziet. 'My status is positive', zei ze, en ze nam ons mee naar de zwarte prostituees Deborah, Lucy, Mbaika, Benta en Winie. In het gezelschap van de verkrachter Abed en de moordenaar Kush leidde ze ons door de sloppenwijken tot we, op een onbewaakt moment, te lang in de ogen van een klein meisje keken. Plots stond de wereld stil. En voor het eerst, na al die verre reizen, waren we niet meer in staat ons zomaar om te draaien en terug naar huis te gaan. Om een lang en ingewikkeld verhaal in enkele woorden samen te vatten: Hope, een zwart meisje van veertien maanden, heeft ons verrast en verleid." - flaptekst
De flaptekst kan het boek niet beter omschrijven. Plots stond de wereld inderdaad stil. Het boek las ik in ƩƩn dag uit. In ƩƩn dag. Soms moest ik het even dichtklappen om te bekomen van wat ik nu net gelezen had, maar me afsluiten voor dit boek kon ik niet. Steeds wou ik verder lezen, ik zat op het puntje van mijn stoel. In dagboekvorm brengen journaliste Annemie Struyf en fotografe Lieve Blancquaert een beklijvend verhaal, in woord en beeld. Het is een wenkbrauwfronsend verhaal waarbij ik me vaak afvroeg, hoezo kan dit vandaag de dag nog. (Het boek is al ettelijke jaren geleden gepubliceerd. In 2005 verscheen de eerste versie, maar het besef dat ik toen ook al aan het rondhuppelen was, kwam hard binnen.)
Het boek gaat over aids in Afrika en Europa. Portretten en verhalen van seropositieve personen grijpen je naar de keel. Je kan dan echt een gezicht op het verhaal plakken. Jammer genoeg moeten seks, geweld en meedogenloze tradities ook een plaats krijgen in dit boek. Dit om te kunnen begrijpen hoe de ziekte zich toen zo snel kon verspreiden. De strijd van Achieng is de positieve noot in dit verhaal, terwijl de impact van deze documentaire op het leven van Lieve en Annemie duidelijk wordt weergegeven. Zonder er doekjes om te winden, leggen zij hun diepste gevoelens bloot. En net zoals hen kon ik na het lezen van dit boek, ook niet zomaar verder gaan met mijn leven, het heeft ook op mij een diepe indruk nagelaten.
Soms denk je, dit boek wil ik nog eens lezen omdat het zo goed was. Wel, ik kan je nu zeggen dat ik dit boek niet nog eens moet lezen. Dit boek is zo hard en tegelijkertijd zo goed dat je het van de eerste tot de laatste noot onthoudt. En ik ben er zeker van dat ik dit boek tot het einde van mijn dagen ga herinneren.
Niet geschikt voor de klaspraktijk
Vaak zie ik overal wel een educatieve waarde in, ook in dit boek zie ik die waarde. Toch beveel ik het omwille van de heftige getuigenissen niet aan voor klaspraktijken. Zelfs in een derde graad vind ik het riskant om rond deze harde realiteit te werken. Als leerkracht kan je hier wel inzicht in verschillende cultuurgebruiken opdoen, hierdoor kan je mogelijks de reacties van bepaalde leerlingen beter kaderen. Maar ik wil je wel waarschuwen, het is een zeer beklijvend verhaal. Dus bereid je mentaal voor.
Aangezien ik hier een positief blogbericht van wou maken, heb ik het uitsluitend bij goede leeservaringen gehouden en relevante boeken. Mocht je graag weten welke boeken ik absoluut niet goed/relevant voor het middelbaar vond, neem dan gerust contact met me op!
Activiteiten
Bezoek aan de zoo van Planckendael
Tegenwoordig is TikTok een echte hype. Wie op de hoogte is van deze trend za ātell me you are a⦠without telling me you are aā¦ā wel kennen. Tijdens mijn uitstapje naar de zoo van Planckendael besefte ik dat ik hier een ideaal voorbeeld van was. Tell me youāre a teacher without telling me youāre a teacher. Ik heb, tot grote verveling van mijn medebezoekers zoān 99 keer gezegd: āAmai, dat zou hier wel leerrijk zijn voor mijn leerlingen.ā
Als toekomstig leerkracht Nederlands zou ik perfect het spelletje āspot de spellingsfoutā kunnen spelen, terwijl een collega natuurwetenschappen hen de dieren onder de juiste categorie kan laten plaatsen. Voor economie kunnen ze dan weer de marketingmix toepassen en uitleggen waarom bepaalde shops aanwezig zijn en wat zij zouden veranderen om nog beter in te spelen op de noden van klanten. De leerkracht techniek kan dan weer naar verschillende constructies kijken en de leerlingen daarover laten nadenken. De leerkracht LO kan hen uitdagen om een hoogteparcour af te leggen en hun loopsnelheid te vergelijken met die van een luipaard. De leerkracht MO kan dieper ingaan op de achtergrondmuziek. Ik zal mijn pleidooi hier afronden, want ik denk dat het wel duidelijk is. Mogelijkheden genoeg!
Trainworld
Train World is het Belgisch treinmuseum, gelegen in en aan het station van Schaarbeek. Toen mijn ouders vroegen of ik meeging naar het museum, viel er een lange stilte. Eigenlijk was ik hier totaal niet voor te vinden, maar onder het motto ācultuuruitdagingen aangaanā ben ik toch maar ingegaan op het verzoek. En ik moet eerlijk bekennen, ik was aangenaam verrast!

Tot en met 22 januari is het museum uitgebreid met de expo āRoyals & Trainsā. Het is ƩƩn van de weinige museums dat, naar mijn mening, meer geeft dan vraagt. Via de āErfgoed Appā kan je relatief eenvoudig de museumrondleiding opzetten. Hier kan je vervolgens verschillende geluidsfragmenten beluisteren. Ik moet eerlijk toegeven dat ik een dikke 10 minuten aan het klungelen ben geweest om de geluidsfragmenten open te zetten. (Onder de knop ātoetsenbordā was ik het natuurlijk niet gaan zoeken.)
Het was een indrukwekkende expositie die het voor jongeren en kinderen enorm aantrekkelijk maakt. Dankzij hedendaagse technologie is het museum als het ware een āwondere wereldā voor hen. Ik moet eerlijk bekennen dat de expositie, het museum wel echt de moeite waard maakt. Aangezien er regelmatig exposities gedaan worden, is het museum het hele jaar door de moeite waard.
Mijn leerkrachtenbril werd opnieuw, zonder dat ik het doorhad, opgezet. Deze expositie is echt de moeite waard om met je klas te bezoeken. Er wordt niet enkel gefocust op het interieur, maar ook op de mechanica, techniek, gebruiken en ook de cultuur en maatschappij in tijden van verschillende treinen. Het museum voorziet zelf voor kinderen en jongeren een speurtocht. Hierdoor kunnen zij ook perfect zelfstandig op stap. Als leerkracht ben je tijdens het museumbezoek eigenlijk overbodig. Alles is tot in de puntjes voorbereid, zelfs de weg die je moet volgen staat op de grond neergeschreven. Iedereen kan met oortjes en de āErfgoed Appā vertrekken.


Als ik met mijn klas dit museum zou bezoeken, zou ik er wel een dagactiviteit van maken. Zelf ben ik het museum binnengestapt om twintig voor ƩƩn en arriveerde ik pas aan de uitgang na vier uur. Zelf had ik het op het einde wel moeilijk omdat het bezoek zo lang duurde. Er zijn maar liefst rond de zeventig audiofragmenten. En er zijn voortdurend sprekende poppen en informatievideoās aan het afspelen. Het gevoel van āoverdaadā overheerste dan ook een beetje voor mij. Als je met de organisatie kan regelen dat je in het midden van de expositie ergens in een aanpalende ruimte kan lunchen, om vervolgens verder te gaan met het bezoek, is het wel haalbaar om je leerlingen geboeid te houden. Er gaat voor iedere leerling wel wat interessants zijn, puur omdat er verschillende facetten van het treingebeuren worden aangesneden.
Wat mij het meeste zal bijblijven is het gedeelte van de Belgische treinen tijdens de oorlog. Er staat ook een replica van een trein waarin joden werden vervoerd naar de concentratiekampen. Ernaast staat een huis van een spoorwachter, met in de tuin een oude schommel. Het meisje tussen de wagondeuren wordt vermeld waardoor deze plek niemand onberoerd laat.

Een kleine kanttekening, het is belangrijk om als leerkracht dit bezoek vooraf zeer goed te plannen. Vooral met de trein kan het wel een uitdaging worden. Zelf ben ik vanuit het station van Mol vertrokken en ik moest goed opletten waar en wanneer ik kon overstappen. Als je bepaalde trajecten richting het station van Schaarbeek volgt, verwacht NMBS immers dat je twee tickets koopt. Opletten geblazen dus!

Frankrijkreis
Mijn collega Frans gaat mij uiterst dankbaar zijn, want ik raad een echte Frankrijkreis aan! Ik denk dat ik jullie niet moet vertellen dat het niveau van Frans, de laatste jaren, zeer sterk is gedaald bij onze scholieren. Een echte Frankrijkreis is ideaal om dit op te krikken.
Mijn tante woont zelf in Frankrijk, dus elk jaar gaan wij een keertje op bezoek. Via verschillende binnenwegen rijden wij dan richting Zuid-Frankrijk. Het verschil tussen āgrootstedenā en het platteland valt dan enorm op. Ook het verschil qua bouwwerken en cultuur is enorm.
Als leerkracht Nederlands kan jij je dan ook meteen kandidaat stellen om mee te gaan, want ook voor ons zit daar een enorme kans in. Tijdens een van onze vele activiteiten begonnen de vele foutieve vertalingen me op te vallen. Opnieuw tijd voor een nieuw spelletje āspot de foutā. Ook verschillen in beeldspraak kunnen ze ontdekken. Als leerkracht economie kan je ook verschillende opdrachten verzinnen waar de leerlingen over kunnen nadenken tijdens de activiteiten. Zelfs de leerkracht geschiedenis kan mee om de rijke geschiedenis van Frankrijk aan te halen en bij een bezoekje aan Les Fermes du Moyen Age de Xaintrie het verschil tussen toen en nu aan te halen (ook al gaan ze dat zelf zeer goed zien).
Echte aanraders: gouffre de Padirac, Les Fermes du Moyen Age de Xaintrie, Tours de merle, Rocamadour, jardin de Sothys en dan nog veel verschillende kastelen!
Wil jij meer informatie over de verschillende activiteiten? Stuur me dan gerust een berichtje! Heb je zelf nog interessante activiteiten, laat dit dan zeker weten!
Veel groetjes
Sien
ć³ć”ć³ć