Reality Check - WES 2

Waar sta ik momenteel in mijn leven als cultuurparticipant? En hoe zit het juist met mijn culturele ontwikkeling? Met deze twee vragen startte ik deze blog. Nu anderhalf jaar later blik ik even terug.

Vlak voor ik aan mijn cultuuravontuur begon, bestempelde ik mezelf als een cultuurliefhebber. De ‘labels’ cultuurparticipant of cultuurkenner durfde ik mezelf toen nog niet geven. Nu, anderhalf jaar later kan ik met veel trots zeggen dat ik een echte cultuurparticipant ben geworden. Een cultuurkenner zou ik mezelf nog niet noemen, maar het label van cultuurparticipant heb ik ondertussen wel verdiend.

"Het is wel duidelijk dat mijn leven als cultuurparticipant nog oppervlakkig is. Er zijn nog zoveel andere cultuurdivisies die ik niet eens overweeg omdat ik denk dat ze mij niet aanstaan." - Sien Werelts (Reality Check - WES 1)

Voor ik startte aan mijn cultuuravontuur, besefte ik dat ik veel culturele activiteiten bezocht van dezelfde aard. Ik daagde mezelf uit om meer cultuurdivisies te ontdekken en meer diepgang in mijn cultuuravontuur te brengen. En of dat gelukt is!

Mijn cultuuravontuur

Ik heb dit anderhalf jaar mijn grenzen verlegd. Zo zette ik na enkele jaren nog eens een voet binnen bij een ‘schilderijenmuseum’. Ik overwon mijn afkeer voor kunstmusea. Vroeger haalde ik mijn neus op voor graphic novels en alles wat er nog maar op leek. Dankzij het cultuurportfolio daagde ik mezelf uit en werd ik een echte fan van de graphic novel. Raar maar waar, ik bezocht zelfs modern theater en vond het niet verschrikkelijk.

Tijdens mijn cultuuravontuur zorgde ik dat ik in elk kwartaal minimum één cultuuruitdaging aanging, iets waarvan ik dacht: dat is niets voor mij. Sommige dingen bleken dan weldegelijk niets voor mij te zijn, zoals het Jakob Smitsmuseum. Andere uitdagingen bleken dan weer een schot in de roos. Denk maar aan mijn eerste graphic novel! Ondertussen staat de teller op een voorraad graphic novels die bijna gelijk is aan de voorraad andere boeken.

Ben ik trots? Absoluut! Mijn standaard 'Studio 100'-musicalrepertoire groeide uit tot modern theater en, geloof het of niet, zelfs interactief theater. Ik bezocht ‘thrillers’ zoals de moord op de Orient Express en de 10 kleine krijgertjes. De musical ‘La Femme Fatale’ kon ik ook bij op mijn lijstje noteren. Één van de eerste niet-'Studio 100'-musicals van mijn collectie.

Ik ontdekte dat soms het vertrouwde, te vertrouwd wordt en dus saai wordt. Je wordt niet meer uitgedaagd, je verveelt je en je verwachtingen worden niet meer overtroffen. Door mijn ervaringen die zich vooral in de diepte van één kleine tak cultuur afspeelde, had ik mijn plafond een beetje bereikt. Zonder dat ik het doorhad, had ik nood aan iets nieuws.

Terugblik

"Ik klink nu misschien wel als een doorwinterde cultuurparticipant, maar niets is minder waar. Cultuur is een belangrijk deel van mijn leven geworden, maar ik ben geen cultuurkenner. Als cultuurparticipant heb ik ondertussen een goed idee van wat ik leuk vind en waar ik minder voor opensta. Maar mijn cultuurparticipatie mist diepgang." - Sien Werelts (Reality Check - WES 1)

Toen ik begon aan mijn cultuuravontuur was ik nog een ‘groentje’. Ik durfde de term cultuurparticipant nog niet echt te claimen, nu claim ik die met het volste vertrouwen. Ik ben die diepgang gaan opzoeken en heb nu een zeer goed beeld over wat ik leuk vind, apprecieer en minder kan appreciëren.

Ik zie mezelf nog niet als een cultuurkenner. En ik denk dat ik mijzelf dat label nooit ga toekennen. Wie ben ik om iets af te raden? Iets afraden zal ik nooit doen, soms heb je die ‘negatieve’ ervaring nodig om te beseffen wat je nu net wel leuk vindt. En wie weet vind ik iets niet fijn en jij wel. Ik raad iedereen aan om dus zelf op ontdekking te gaan en het voor jou onontdekte te gaan ontdekken. Geloof mij, het is echt de moeite waard om je eigen cultuuravontuur van A tot Z te schrijven. Want dat verhaal kan jij en jij alleen schrijven.

Ik heb enorm veel ontdekt over mijn interesses, voorkeuren en vooroordelen. En geloof mij, ik zal doorheen de tijd nog zeer veel bijleren. En wie weet zal ooit voor het ‘schilderijenmuseum’, mijn tij keren.

Bedankt om mijn cultuuravontuur te volgen en samen met mij op ontdekking te gaan.

Een warme, dikke knuffel

Sien