Cultuurdip - WES 4

Musicalvoorstelling: Daens de musical - Studio 100

Het verhaal van priester Adolf Daens, die vanaf 1888 de arbeiders van Aalst weer hoop gaf, is ondertussen al meer dan 100 jaar oud. Het verhaal werd in boekvorm gegoten, verfilmd en Studio 100 maakte er maar liefst twee musicals van. Als grote musicalfan was dit dus een voorstelling die ik niet mocht missen.

Vanaf het moment dat het aan mijn oren kwam dat Daens de musical opnieuw gespeeld zou worden, boekte ik meteen een ticket. Ik had de speeldata van de acteurs nagekeken, nu was ik zeker... Ik ging Jelle Cleymans eindelijk eens echt aan het werk zien.

Daar stond ik dan, op een koude vrijdagavond, vol verwachtingen. Nog eens snel een blik op het scherm met de acteurs gegooid en ja ja, deze keer was ik zeker. Ik ging Jelle zien! Voor degene die nu denken, vanwaar jouw fascinatie voor Jelle Cleymans? Als grote Springfanaat keek ik er al zeer lang naar uit om hem eens aan het werk te zien. En laten we eerlijk zijn, de rollen die Jelle vertolkt in musicals zijn altijd van een zeer hoogstaand niveau.

De musical begon en ik zat op het puntje van mijn stoel. Als klein meisje keek ik de musical van Daens zo vaak, dat ik letterlijk de hele musical en dialogen vanbuiten ken. Dit is oprecht geen grap. Het begin kwam mij dan ook zeer bekend voor en mijn hoofd vulde de tekst en liedjes vlotjes aan.

Nog een paar seconden en dan zou Jelle Cleymans opkomen. Ik wist dat de woorden: "Lees de Vooruit! Lees de gazet van de socialisten.", eraan gingen komen. Dan zou Cleymans opkomen. Eindelijk was het moment daar, niet Jelle Cleymans, maar Michiel Demeyer kwam op en ik wist meteen...dit is normaal de rol van Jelle. NONDEPIE, weer geen Jelle…

Bron afbeelding: Daens.be

Funny sidenote: bij 40-45 de spektakelmusical waren er ook last-minute veranderingen gebeurd waardoor niet Jelle Cleymans en Jonas Van Geel, maar Jo Hens en Michiel Demeyer de rol van de broers vertolkten. En de Rewind Party in het Sportpaleis werd iets later ook afgeschaft, Studio 100 gunt me niks…

Het verhaal

Ik denk dat het verhaal van Daens bij het grote publiek wel gekend is, het is immers al meer dan honderd jaar oud.

Het verhaal van Daens speelt zich af in Aalst, in het jaar 1888. De arbeiders wonen, werken en leven in erbarmelijke omstandigheden. Priester Adolf Daens kan dit leed niet aanzien en probeert een ommekeer te brengen voor de arbeiders. Zo start hij met zijn broer Pieter een nieuwe politieke partij op, de Christen Volkspartij. Een partij voor het volk die een alternatief biedt voor het socialisme en de weinig sociaal voelende katholieke partij. Adolf Daens streeft voor de rechten van de arbeiders en krijgt het zelfs klaar dat liberalen en socialisten ook de kant van het volk kiezen en op zijn partij stemmen.

Hun opgerichte partij kon niet op steun rekenen van de fabrieksdirecteurs en katholieke partijen. Zij boden zo’n felle weerstand dat er een strijd op leven en dood werd gestart. Dit ging zo ver dat het katholieke weekblad ‘De werkman’, van Pieter Daens, verdween doordat de drukkerij in brand werd gestoken. Uiteindelijk wordt Adolf Daens zelfs uit zijn ambt als priester gezet. Zou dat Daens tegenhouden om te blijven strijden voor de arbeiders?

Tussen de sociale onrust en de erbarmelijke levensomstandigheden ontstaat er een verboden liefde tussen de katholieke Nette en de socialist Jan. Wat denk jij? Zouden Jan en Nette samenkomen of zal hun liefde eeuwig verboden blijven?

Bron afbeeldinng: Het Nieuwsblad

Teleurgesteld

Ik had heel hoge verwachtingen van Daens. Mede door de topproductie van enkele jaren geleden, de gecaste acteurs en het spektakeleffect dat toegevoegd werd. Vooraf had ik er niet eens aan gedacht dat de musical niet aan mijn verwachtingen kon tippen. Daens met de effecten van 40-45 de spektakelmusical. Dit kon toch niet mislopen? Blijkbaar dus wel.

Als je de meeste bezoekers hoort, is het een ongelofelijke musical. Waarom vond ik hem dan toch zo tegenvallen? Na uren mijn hersenen erover te breken, ben ik eruit: een samenhang van omstandigheden.

1.

De stoeltjes waar je op zit, zitten absoluut niet comfortabel. Het zijn van die harde tribunezitjes, die dicht op elkaar geplaatst zijn. Als klein persoon heb ik altijd een voordeel bij kleine zitplaatsen. Dus als ik er al hinder van ondervind, dan is het krap. Wil je dus naar de musical gaan kijken? Boek dan een zitje aan de zijkant. Deze zitten veel beter omdat je dan veel meer plaats hebben. Bij 40-45 had ik zo’n zitje aan de zijkant, echt een topplaats!

2.

De rijdende tribunes die bij 40-45 mijn verwachtingen volledig overtroffen, waren nu verschrikkelijk. Door de coronamaatregelen moet je het mondmasker ophouden. Was het daardoor dat ik zo misselijk werd als de tribunes eenmaal begonnen rond te draaien? Had ik iets verkeerds gegeten? Geen flauw idee, maar ik sprong een gat in de lucht als de tribunes stopten met draaien.

Daarbovenop zag ik alle attributen voor de volgende scène al klaar staan: de rookontwikkelaar, de dieren en de acteurs, ik had het allemaal al gezien voor het opkwam.

3.

Het principe van dichtbij de acteurs te staan en zo echt in de musical te zitten, vinden de meeste bezoekers een echte meerwaarde… Ik haat het. Zo dicht bij de acteurs zitten, ik word er altijd ongemakkelijk van. Een zitje op de eerste rij, is niks voor mij. Zelfs niet als Jelle Cleymans vooraan staat.

4.

De musical in het algemeen. De musical werd ingekort, enkele van mijn favoriete liedjes zaten er dus niet meer in.

Sidenote: Er is geen pauze voorzien tijdens de musical omdat dit met de rijdende tribunes niet zo vanzelfsprekend is. Het is dus een tactische keuze om ervoor te zorgen dat niemand tussen de voorstelling door naar het toilet zou moeten gaan.

5.

Peter Van De Velde werd geveld door een coronabesmetting, waardoor Jan Schepens hem verving als Adolf Daens. Normaal zou hij Pieter Daens spelen, die rol is hem echt op het lijf geschreven. Ik moet eerlijk bekennen dat hij als priester Daens echter niet overkwam.

Je kan nu wel denken, wat een kritische tante. Het is zo dat de musical uit 2008 zo'n belangrijke rol in mijn leven heeft gespeeld. Hij heeft als het ware mijn liefde voor musicals naar boven gebracht. Dit dan proberen te overtreffen is natuurlijk niet evident.

Bron afbeelding: Standaard Boekhandel

Toch een aanrader

Toch blijft Daens de musical een echte aanrader. Zeker voor leerlingen uit de middelbare school. Het is niet omdat ik als kritische tante deze uitvoering minder vond, dat ik mijn leerlingen er zou weghouden. In tegendeel zelfs.

Binnen het kader van geschiedenis en Nederlands is deze voorstelling zelfs ideaal! Studio 100 voorziet hier zelf nog verwerkingsopdrachten en studiemateriaal voor. Als toekomstig leerkracht zou ik mijn leerlingen beide uitvoeringen laten bekijken, één op dvd en één echt in de zaal. Zo zou ik hen beide uitvoeringen kunnen laten vergelijken en hen kritisch kunnen laten nadenken over welke uitvoering zij nu het best vonden. Ze kunnen dan zelf ook ervaren welke meerwaarde bepaalde zaken tijdens een musical kunnen bieden.

Belangrijk voor je gaat kijken naar de musicals: afhankelijk van de leerlingen hun leeftijd moet er misschien wel voorbereid worden op een aanrandingsscène die gebeurt in het stuk.

Bron afbeelding: De recensieman

Ik concludeer uit dit cultuuravontuur dat het soms beter is om bij het origineel te blijven.

Wat vinden jullie van verhalen die steeds hernieuwd worden?

Tot een volgend uur voor cultuur!

Sien